حجة الكلام الكونية

من الحجج القوية على وجود الله الحجة الكونية المسماة بـ "حجة الكلام" . هذه الحجة لها تراث إسلامي غني يعود إلى الفلاسفة المسلمين في العصور الوسطى أمثال الغزالي رحمه الله، ومن هنا جاء اسمها العربي "الكلام" والذي يتم تعميمه اليوم من قبل المسيحيي الإنجيليي د. كريغ (W. L. Craig).

ما يميز حجة الكلام عن الحجج الكونية الأخرى، هو أنها تفترض أن هناك شيئاً موجوداً ومن ثم انطلاقاً من وجوده تثبت وجود مسبب أول متجاوز.

وقد تم مؤخراً إحياء شعبية هذه الحجة من قبل فلاسفة المسيحية المعاصرين. وثمة ملاحظة أخرى نذكرها هنا، وهي أن دوكينز في كتابه الشهير "وهم الإله" يتجنب ذكر هذا النسخة تحديداً من الحجج الكونية ويركز بدلاً من ذلك على صيغ أخرى بدائية إلى حد ما. وربما يعود ذلك إلى حقيقة أن حجتة المضادة الرئيسية التي مفادها "أنهم ( أي أصحاب الحجج الكونية) يفترضون افتراضاً غير مبرر إطلاقاً بأن الله هو نفسه في مأمن من التراجع اللانهائي( infinite regress)" لا ترقى إلى كونها حجة مبطلة لحجة الكلام الكونية.

صيغة حجة الكلام بسيطة وهي كالتالي:

1. كل ما توجد بداية لوجوده، يوجد مسبب لوجوده.

2. الكون بدأ في الوجود.

3. بالتالي، فإن الكون له مسبب.

الفرضية الفلسفية (1) هي مبدأ أول في الميتافيزيقا (فرع الفلسفة الذي يبحث في ما هو موجود) والذي وصفه أرسطو على أنه علم الوجود. والتسليم بصحة هذه الفرضية يبدو بالتأكيد أكثر عقلانيةً من إنكارها.. فكرة أن الأمور يمكن أن تقفز الى حيز الوجود دون مسبب تبدو غير مبررة عقلانيا.ً فالوجود يأتي من الوجود، ومن العدم، لا يأتي سوى العدم. وكما قال أرسطو مرة : لا ينبغي العمل على إثبات مقترح باستخدام مقترح آخر أقل وضوحاً.
لقد نفى الملحدون تقليدياً الفرضية (2) مسلمين في المقابل بأبدية الكون. ولكن هناك أسباب وجيهة، فلسفية وعلمية على حد سواء، تدعو إلى الاعتقاد بأن الكون له بداية محددة. فلسفياً، تبدو فكرة الماضي اللانهائي سخيفة. حيث إنه إن لم يوجد بداية محددة للكون، فإن عدد الأحداث الماضية في تاريخه سيكون لانهائياً، مما يثير إشكالات لا يمكن لمؤيدي أبدية الكون تجاوزها. كيف يمكن للحدث الحاضر أن يتحقق بوجود عدد لا نهائي من الأحداث السابقة له والتي يجب أن تنقضي أولاً ؟ إن أي حدث يتم اختياره بشكل عشوائي ستسبقه سلسلة لانهائية من الأحداث الماضية. ومن المفارقات أنه في هذا السيناريو المعطى فإن الحاضر لن يتحقق أبداً. وتعرف هذه المشكلة بـ "مشكلة عبور اللانهاية" ( traversing the infinite ).

إضافة إلى ذلك، فقد بعثت سلسلة مميزة من الاكتشافات في مجال علم الفلك والفيزياء الفلكية على مدى القرن الماضي الحياة مجدداً في حجة الكلام. لدينا اليوم أدلة قوية على أن الكون ليس لانهائياً في ماضيه، بل كانت له بداية حاسمة قبل 13.7 بليون سنة تقريباً في حدث خارق معروف باسم ‘الانفجار العظيم‘.

حتى عام1920، اعتبر الكون أبدياً ومستقراً في بنيته. وفي عام 1929 وجد الفلكي الأمريكي إدوين هابل (Edwin Hubble) أن الضوء المنبعث من المجرات البعيدة أشد احمراراً من ذلك المنبعث من المجرات الأقرب إلينا. والسبب في ذلك-يوضح هابل- أن هذه المجرات البعيدة تتحرك مبتعدة عنا. ومن ثم، فإن الكون آخذ في التوسع.

من المعروف منذ زمن طويل أن موجات الضوء المنبعثة عن مصدر آخذ في الانحسار تمتد وبالتالي تتحول باتجاه النهاية الحمراء من الطيف. وقد وجد هابل أن الانزياح الأحمر يزداد كلما كانت المجرة أبعد عنا وأن هذا الأثر يحدث في كل الاتجاهات. أبسط تفسير لهذه الحقائق هو أن المجرات تتباعد عنا في شكل من التوسع الفضائي. ومعنى هذا التوسع أن بنية الكون كانت مضغوطة أكثر في الماضي وأن هناك نقطة رياضية محددة بدأ عندها الكون وأخذ في التوسع انطلاقاً منها منذ ذلك الحين. وهذا يعني أن الكون بدأ بانفجار واسع في وضعية شديدة الكثافة، وهو الحدث المعروف باسم الانفجار العظيم.

يقول الفيزيائي البريطاني دافيس (PCW Davies):

"إذا استقرأنا هذا التوقع إلى مداه الأقصى، سيؤدي بنا ذلك إلى استنتاج وجود نقطة معينة في الماضي تتقلص عندها جميع المسافات في الكون إلى الصفر. ومن ثم وجود متفردة كونية تشكل حداً زمنياً أقصى للكون. ولن يمكننا الاستمرار في المنطق المادي أو حتى مفهوم المكان والزمان بوجود حد كهذا. لهذا السبب، فإن معظم علماء الكون ينظرون للمتفردة البدائية على أنها بداية الكون، وتبعاً لهذه النظرة يمثل الانفجار الكبير حدث الخلق ليس فقط لكامل المادة والطاقة في الكون، بل حتى للمكان والزمان نفسهما".

P. C. W. Davies, "Space & time Singularities in Cosmology," in The Study of Time III, ed. J. T. Fraser (Berlin: Springer Verlag, 1978), pp. 78?79.

الاكتشاف الثاني الذي عزز بشدة حقيقة أن الكون بدأ في الوجود هو نظرية "الإشعاعات الخلفية الكونية" CMB ‘cosmic microwave background’. حصل هذا الاكتشاف عام 1967، عندما اكتشف مهندسَي الراديو أرنوس بينزياس وروبرت ويلسون مصادفة أشعة قادمة من الفضاء تم تصنيفها على أنها أثر متبق من آثار الانفجار العظيم. إذا كان الكون في وقت ما في وضعية كثافة عالية جداً، فلا بد أنه قد كان حاراً جداً حيث أن حرارة المادة ترتفع بارتفاع ضغطها. وبما أن المواد الساخنة تبعث إشعاعاً حرارياً فيمكننا أن نتوقع أن الحرارة المتبقية من ولادة الكون لازالت تسبح في الكون حتى اليوم على هيئة وهج خافت من الإشعاع. وهذا ما أكده اكتشاف "الإشعاعات الخلفية الكونية".

بما أن حجة الكلام الكونية سليمة منطقياً، فإن صحة الفرضيات تقتضي صحة الاستنتاج بالضرورة. وبالتالي إذا صح أن الكون بدأ في الوجود إضافة إلى ما تأكده معرفتنا الميتافيزيقية من أن الأمور لا تقفز ببساطة الى حيز الوجود من اللا شيء، ينتج عن ذلك أن الكون له مسبب خارج المكان والزمان.

Miraculous Recovery - A philosophical perspective on miracles

Apologies, this article has now moved to the new site. Click here to read

Mother dressed in 'burka' denied French citizenship - Saga Continues with "House Muslims"

A Muslim member of the French Government has attacked the head-to-toe Islamic dress as a prison, applauding a court decision to deny citizenship to a Moroccan woman who wore it.

“The burka is a prison, a strait-jacket,” Fadela Amara, the Minister for Urban Affairs and a longstanding women's rights campaigner, said yesterday. “It is not religious. It is the insignia of a totalitarian political project for sexual inequality.”

The court decision denying Faiza Mabchour, 32, French citizenship has drawn approval from both Left and Right, highlighting a rejection of Muslim customs that conflict with the values of the secular French republic.

“The affair of the burka”, as it has become known, began in late June when the Council of State, the highest civil court, endorsed a decision to refuse nationality to Ms Mabchour because her practices conflicted with French society and especially sexual equality.

Ms Mabchour, a French-speaker who lives in a southern Paris suburb, came to France in 2000 after marrying a Frenchman of North African background. They have three children, all French. At her husband's request she converted to Salafism, a hardline school of Islam that is strong in Saudi Arabia. She began wearing the dress that the French media call the burka, but which is strictly a niqab.

In the first ruling of its type Ms Mabchour's application was rejected because she had failed to integrate. Emmanuelle Prada-Bordenave, the state commissioner who decided the appeal, noted that Ms Mabchour had appeared for interviews “clothed from head to toe in the clothing of women from the Arabian peninsula, with a veil covering her hair, forehead and chin and a piece of cloth over her face. Her eyes could only be seen through a small slit.

“She lives virtually as a recluse, disconnected from French society. She has no concept of laïcité [the principle of the secular State] nor the right to vote. She lives in total subservience to the men in her family,” she added.

The decision was the latest episode in France's struggle to balance the laïcité principle with the religious practices of Europe's largest Muslim community.

It follows a popular 2005 ban on religious head-covering in state schools and rising concern over demands from some Muslims for sexual segregation in public swimming pools and sports grounds.

Ms Amara, who is one of the most outspoken members of the Government, said that she deplored all head-cover by Muslim women. “It's just a question of centimetres of fabric,” she said, describing both as symbols of oppression. The headscarf ban has proved highly popular, at least with non-Muslims and teachers.

Last May a judge in Lille caused an uproar when she annulled the marriage of a couple because the bride had falsely told her Muslim husband that she was a virgin. On orders from Mr Sarkozy, the State has appealed against that decision. The “burka case” is seen by some of Mr Sarkozy's opponents as a reflection of his hardline policies over immigration as Interior Minister and then President.

Leaders of France's Muslim establishment played down the ruling and said they feared that it would stir anti-Muslim feeling. “The refusal of nationality is due to lack of integration,” said Mohammed Moussaoui, the president of the French Council of Muslims.

http://www.timesonline.co.uk/tol/news/world/europe/article4347204.ece?Submitted=true

There are lessons to be learnt from the late Malcom X.

This whole case is telling of a new form of racism “Islamophobia”, which is becoming endemic and the ever increasing vocalism of what I call “House Muslims”.

Adam Deen

A call to Muslim apologetics

Yunanca’da apologia kelimesi savunma anlamına gelmektedir. Müslüman savunuculuğu İslami inancın doğruluk iddialarına akli kanıtlar sağlayan İslam teolojisi çalışmasıdır. Müslüman savunucular özellikle Müslüman olmayanları İslam inancının doğruluğuna davet etmeye ve mevcut Müslümanların da bu inancı onaylamalarına hizmet etmektedir.

Müslüman savunuculuğu entellektüel ortamın derinden postmodern olduğu, teizme karşı savların ve itirazların, yani dini bir görüşün temelden yanlış olduğu ve dinin anlamlı bilgi sağlayamaycağı, seküler kültürün bir parçası ve bölümü olduğu, din konusunun gereksiz olduğu ve bunun İslamı da kapsadığı düşüncelerin yaygın olduğu günümüz dünyasında daha da geçerli hale gelmektedir. Müslüman savunuculuğuna olan ihtiyaç oldukça seküler olan ve İslamı kendi dünya görüşüne engel olarak gören günümüz çağdaş toplumunda daha fazla hissedilmektedir. Buna istinaden Müslümanların İslami Teolojinin itikati yönlerine ve geçmiş nebilerin sayılarına odaklanamnın yanı sıra Batı düşüncesinin ve kültürünün temellerini ve köklerini de iyi bilmeleri gerekir. Bu hususta iki önemli yön olduğunu bilmek elzemdir.

Islam’ın ve Müslümanların karşılaştığı en büyük tehlike bilgi yoksunluğudur.

İlk olarak insanlar sadece manevi olarak değil akli olarak da İslama dönmelidirler. Önemlidir ki Müslüman gençler İslamı eğitimlerine başladıklarında İslamı inancı ikna edici argümanlar ve destekli sebeplerle ifade etmek için gerekli İslami teolojisi bilgilerini edinsinler. Şu anda Müslüman toplumu yeni nesilleri inançlarını muhafaza için gerekli ekipmanlarla donatmayarak gençliğe büyük bir zarar vermektedir. Desteklenmemiş inanca karşı her cenahtan yürütülen entellektüel savaşı tanımak elzemdir. İnancımız için sağlam temeller ve gerekçeler bulmayarak gençliği hezimete mahkum ediyoruz. Gençler eğitimlernde ilerledikçe farklı türden düya görüşlerinden entellektüel saldırı diyebilecemiz İslamı akıl dışı olarak sunan taarruzlara maruz kalmaktadırlar.

Müslümanların karşılaştığı en büyük tehlike bilgisizliktir ki İslam’ın yüzyıllara yayılmış entelektüel birikimi düşünüldüğünde oldukça ironiktir. Peki ya toplumumuzdaki eğitimli kişiler, diye sorabilir bazıları. Bu soruyu basitçe kıymetli bilginlerimizin hangisinin kendi bilgileriyle büyük ateist ve seküler bilginlere karşı durabilir sorusuyla cevaplayabiliriz.Ya da Müslüman alimlerin hangisi seküler bilim adamları tarafından tarih, felsefe, sosyoloji ve siyaset alanlarında referans olarak alınmaktadır? Bugün batı tarafından saygı duyulan tarihteki alimlerimiz sadece fakih, ilahiyatçı ya da dindar kişiler değillerdi aynı zamanda filozof, matematikçi ve bilim insanlarıydılar. Eğer entellektüel kafeslerimizden kurtulmak istiyorsak o zaman sadece, bırakın dinleyenlerin kültürel ifadelerini anlamayı onların anadilinde iletişim kabiliyetinden yoksun, imamlar yetiştirmek yerine profesör, bilim insanı ve saygın imamlar yetiştirmeyi amaçlamalıyız. Eğer dinleyicileri görecelik felsefesinden etkilenmişse bir imamın İslam’ın gerçekleri ve değerleri hakkındaki Cuma hutbesi ne kadar etkili olur? Ya da sosyo-biyoloji evrimi çalışıp inancını kaybetmiş bir öğrencinin olduğu yerde Allah’ın rahmeti üzerine verilen bir hutbe? Burda belirtilmesi gerekn bir nokta bu konuların önemli kişilere özgü olmadığı her birimizin İslam’ı etkileyen konularda entellektüel olarak hazırlıklı olmamız gerektiğidir. 11 Eylul olaylarından bu yana herhangibir gayri Müslüman İslam karşıtı tartışmaları dikkatlice okumaktadır ki bunlar popüler medya ve magazin aracılığıyla toplum bilincine yerleşmektedir.

‘Eğer Abdul sizinle Teslisi tartışmak isterse utanıp kaçmayın konuya sarılıp onu hoş karşılayın…’

Müslümanlar İslam’a saldıranlara ve onu bağlamından koparanlara karşı oldukça fevri bir şekilde saldırmaktadırlar. . Bu saldırgan tavırdan biz de sorumluyuz. Hristiyanlık ötesi Avrupa’nınyapı taşlarını araştırmadan kınamakta bizler de çok hızlı davranmaktayız. Plato’nun Demokrasi’sini okumadan Demokrasiye Kant’ı okumadan seküler ahlaka ve Hobbs’u okumadan seküler politikaya saldırıyoruz.

Daha endişe verici olan ise Evangelikal Hristiyanların beşeri bilimlerde 50 yıl kadar gerilerinde oluşumuzdur. Hristiyanlar inananları zorlayan meseleleri çoktan farkettiler ve cansiparane entellektüel kafeslerinden çıktılar. Müslümanlar entellektüel varoluşun kıyılarında yaşarken bir zamanlar müslümanlardan korkan evanjelik Hristiyanlar felsefede ateistlere, naturalistlere ve humanistlere karşı mücadelede ön sıralarda yerlerini aldılar. Ahmet Deedat (ra) Müslümalığın zirvede olduğu 1980 in sonlarındaki Hristiyanlık ve Müslümanlık diyaloğu ve tartışmalarıyla sallanmakta olan Müslümanları yeniden canlandırdı. Stili ve çalışmaları Hristiyan evanjelikleri sert bir taarruzla maruz bıraktı, ardı ardına inançlarındaki bilgi ve mantıki yanlışlıkları ifşa etti.Maalesef artık o günler geçti. Yeni evanjelik Hristiyanlar felsefe ve mantık gibi bilimleri çalışmanın meyvelerini topladılar ve Hristiyanlık için daha inandırıcı en önemlisi İslama karşı argümanlar geliştirdiler. Artık müslümanlarla tartışmaktan korkmuyorlar. ‘Eğer Abdul sizinle Teslisi tartışmak isterse utanıp kaçmayın konuya sarılıp onu hoş karşılayın…’ diyor Evanjelik bir Hristiyan Müslümanlarla nasıl tartışılacağı konulu bir konuşmada.

Müslüma savunuculuğu genel olarak iki bölüme ayrılabilir, mücadeleci (ya da olumlu) savunuculuk ve korumacı (ya da negatif) savunuculuk. Mücadeleci savunculul İslami hakikat iddiaları için müsbet örnekler sunmaya çalışır. Korumacı savunuculuk dab u iddialara karşı yapılan saldırıları bertaraf etmeye çalışır. Mücadeleci Savunuculuk ayrıca iki bölüme ayrılabilir; doğa teolojisi, yani Allah’ın varlığına dair iddialar, ikincisi de Kuran’ın mucizesini içeren İslami kanıtlardır. Korumacı Savunuculuk da iki bölümden oluşur. Doğa teolojisi görecelik gibi dine karşı yapılan itirazları bertaraf için argümanlar hazırlar. Ikıncı bölümde İslami kanıtlardır ki Kuran ve Hadis gibi İslami metinlerin yanlışlığını iddia eden modern Kuran çalışmlarına karşı savlar üretir.

Ch4 Quran Programme - Is Puin's Quran different ?

Taken from Muhammad Mohar Ali’s book “The Quran and The Orientalists”

In 1972 a stock of old parchments manuscripts containing manuscripts of the Qur’an was discovered in the loft of the Great Mosque of San’a. in the early eighties the Yamani Antiquities Authority, particularly its President Qadi Isma’il al-Akwa’, ivited through the German Foreign Ministry two German experts, Dr. Gerd. R. Puin and H. C. Graf Von Bothmer, for the restoration and preservation of the manuscripts. They worked at San’a for some years in this project. It appears that besides being experts in restoration and preservation in manuscripts that had “orientalists” motives; for, it is reported that Bothmer make microfilm copies of some 35,000 sheets of the manuscripts and took them to Germany. In 1987 he wrote an article on these manuscripts mentioning, among other things, that one of them, no. 1033-32, could be assigned a date in the last quarter of the first hijri century. More orientalist in nature was however the article which Puin wrote under title: “Observatons on Early Qur’an Manuscripts in San’a”. These writings attracted the attention of the orientalists to the San’a manuscripts and they held a seminar at Leiden in 1998 on “Qur’anic Studies” at which both Bothmer and Puin delivered lectures on the San’a manuscripts.It is not known what exactly they said there on the subject; but the above mentioned article of Puin clearly shows his intentions and conclusions on the subject. In the main he stresses three things in the article. First, he refers to the attempts made previously by the orientalists like Jeffrey Arthur, Otto Pretzel, Anthony Spitaler and A. Fischer to collect the existing manuscripts of the Qur’an in order to prepare what they call a revised version by comparing any differences in them and regretfully mentions that the very large number of manuscripts collected for the purpose at the University of Munich, Germany, were destroyed by bombing during the Second World War.

He then expresses the hope that the San’a find offers an opportunity to resume that project of work.Second, he mentions what he has been able to note the “discrepancies” in the San’a manuscripts and says: (a) In a number of manuscripts the letter alif (hamzah) is written in an incorrect way; (b) there are some differences in the numbering of ‘ayahs in some surahs and (c) in two or three sheets he has found surahs written not in the order as found in the Qur’an in circulation. Third he recognises that these “discrepancies” are minor and they would not probably lead to any sudden and significant advance in the field of Qur’anic studies. Nonetheless he asserts that the Qur’an, though it claims to be “clear” (mubin) is not so and that the existence of the above mentioned “discrepancies” show that the surahs of the Qur’an were not written down in their final form during the lifetime of the Prophet and that it is probable that a Qur’an with a different order of the surahs was in circulation for a long time.It must at once be pointed out that these statements and conclusions areclearly far-fetched and totally untenable. Before discussing this, however, it isnecessary to point out that this writing of Puin (and also of Bothmer) gave rise to wide-spread and wild speculations in the orientalists circles if only because these fell on ready and willing ears. One of the orientalist writers, Toby Lester, held telephonic conversations with Puin on the subject and then put forth an article in the January 1999 issue of the Atlantic Monthly under caption: “What is the Qur’an?”.

The article if made up of three types of materials: (a) information about the San’a find an the conclusions aid to have been arrived at by Puin and Bothmer; (b) assumptions of the other orientalists like Wansborough, Cook , Crone, Nevo and J. A. Bellamy about the Qur’an and (c) indications about what the orientalists are doing or propose to do in the field f Qur’anic studies.As regards the San’a manuscripts Toby Lester inflates and reiterates the views of Puin and says that according to him the Qur’an came into being through a process of evolution over a long period; that it is not a book sent down from the heaven on the Prophet in the seventh Christian century; that it is not “clear” as it claims to be, every fifth of its ayahs being either unintelligible of inexplicable and that there are instances of palimpsests or overwriting of some words or expressions in some sheets of the manuscripts. Lester further alleges that the Yamani authorities are unwilling to allow detailed study of the manuscripts for fear of causing uneasiness in the Islamic world but, nonetheless, these manuscripts will help the orientalists in proving that the Qur’an has a “history” just as the Bible has a “history”. As regards the assumptions of the other orientalists like Wansborough, Crone ad Cook, Lester sums up their view as already noted. Regarding the statements of J. A. Bellamy, we shall presently notice them.This article of Toby Lester, more than the articles of Puin and Bothmer, caused a wave of protests and anger against the Yamani authorities’ handling of the manuscripts, which in turn led to Puin and Bothmer to fear that their relationship with the latter would be adversely affected. Hence each of them hurried to write a letter to Qadi Isma’il al-Akwa to clarify their position. In his letter Puin defended himself as well as is colleague Bothmer and denied having said that there was among the manuscripts a different Qur’an than the one currently in circulation, that there was no basis of truth for what the American journal had alleged about their researches about the Qur’an and that the press campaign was intended to harm the academic relationship between he and the Yamani authorities.This defence of Puin is in fact a mere twisting and turning of the words and it does not tally with what he actually says in his article. He says, as we have noticed, that the Qur’an, though it claims to be “clear” (mubin) is not so, that the alleged “discrepancies” show that the surahs of the Qur’an were not written down in their final form during the lifetime of the Prophet and that it is possible that a Qur’an with a different order of the surahs was in circulation for a long time. He also says that the San’a find offers an opportunity to the orientalists to resume the work of preparing a revised version of the Qur’an. It is therefore necessary to discuss briefly the discrepancies and inaccuracies in the statements of Puin himself.

First, in his reference to the collections of the Qur’anic manuscripts at the University of Munich and the efforts of the orientalists in that connection Puin omits to mention a very important fact. It is that, shortly before the outbreak of the Second World War the authorities in charge of those manuscripts had actually issued a statement on the basis of their study of them. That had said that a study and comparison of the manuscripts, though not complete, had not revealed any discrepancy and difference in the texts except minor spelling mistakes in some places which was natural and all of which did not, however, affect the correctness and integrity of the Qur’anic text as a whole. The “discrepancies” in the writing of ‘alif at some places to which Puin refers to belongs to this type of error or style in writing and they do not in any way affect the integrity and correctness of the text as a whole.

Second, slight difference in the numbering of ‘ayahs with regard to somesurahs which Puin notices with regard to a few surahs is quite natural. Such difference in the numbering of ‘ayahs is acknowledged even by some classical Muslim scholars and it does not affect the text at all. Even the well known orientalist Flugel’s numbering of the ‘ayahs of some surahs differs slightly from the standard numbering. Significantly enough, while speaking about the difference in numbering of ‘ayahs Puin does not at all indicate any difference in the text of the surahs.

Third, palimpsests or overwriting of words or expressions in a few places do not suggest anything more than correction of mistakes omitted in the writing of the words in the first instance. It cannot be a proof in support of the theory of revision of evolution of the text unless and earlier copy of the Qur’an containing different words and expressions in the same place is shown to exist. This has not been found in the San’a manuscripts nor shown by any other orientalist to have ever been existence.Fourth, the conclusion that the surahs were not written down in their final form during the lifetime of the Prophet or that a Qur’an with a different ordering of the surahs was in circulation for a long time just because two or three sheets have been found where some surahs have been written in a different order, that is surahs from different places of the Qur’an in circulation have been put together, is hasty and untenable. It is important to note that is has been the habit of the Muslims since the very beginning to make collections of selected surahs in one compilation for purpose of study and memorisation, especially be students at madrasahs. And since mosques were invariably educational institutions, it is not at all strange that such collection of selected surahs should be found in a stock of Arabic manuscripts stored in a great mosque. In any case, by the very admission of Puin, this is confined to two or three manuscript sheets only out of more than35,000 sheets. Before hazarding such a serious conclusion Puin and his sort should have got hold of copy of the Qur’an, or a considerable part of the existing Qur’an.Even the existence of a complete copy of the Qur’an with a different order of the surahs does not ipso facto prove that such a Qur’an prevailed among the Muslims unless it is proved that it was accepted and acted upon by them at ant given time; for it is well known that for academic and other purposes the Qur’an has been published from time to time with surahs arranged according to the order of their revelation.
Thus for instance, A. Rodwell published a English translation of the Qur’an in 1861 rearranging the surahs according to their order of publication under caption: The Coran : Translated from the Arabic, the surahs arranged in chronological order. And early in the twentieth century a Muslim of Bengal, Mirza Abul Fazl, issued a new translation arranging the surahs according to the order of their revelation. Similarly Richard Bell made another translation in the early thirties with what he called a “critical rearrangement of the surahs.” It has also been pointed out that the orientalists aim at preparing and publishing what they call a revised and corrected edition of the Qur’an. And of late, as Toby Lester has mentioned in his article, J. A. Bellamy has made this suggestion on the assumption that he has found a number of “mistakes” in the Qur’an.

The existence of a Qur’an with a different arrangement of the surahs or with what is called “corrections” and “revisions” cannot be cited as proof that such a Qur’an has ever been in use among the Muslims.

Islam's Divinci Code ?, I dont think so.

to be continued...

France rejects veiled Muslim wife

Sorry, but I thought the Muslims were a bunch intolerant zealots?

Faiza M was described to be living "virtually as a recluse"
A French court has denied citizenship to a Muslim woman from Morocco, ruling that her practice of "radical" Islam is not compatible with French values.

The 32-year-old woman, known as Faiza M, has lived in France since 2000 with her husband - a French national - and their three French-born children.

Social services reports said the burqa-wearing Faiza M lived in "total submission to her male relatives".

Faiza M said she has never challenged the fundamental values of France.

Her initial application for French citizenship was rejected in 2005 on the grounds of "insufficient assimilation" into France.

She appealed, and late last month the Conseil d'Etat, France's highest administrative body which also acts as a high court, upheld the decision to deny her citizenship.

http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/europe/7503757.stm

comments welcome...

Militant Atheism

Erken dönemlerde çocuklarımızın ve torunlarımızın dinden ve onun çocuksu yanılmalarından soyutlanmış bir çağ da yaşanılacağına inanılırdı. Bu neslin en üst kültürel seviyesine 8 Nisan 1966 da ‘Tanrı öldü mü?’ adlı makalyle ulaşıldı.Makale Tanrı’nın ölüşü akımının gelişimini tasvir etmekteydi. Lakin bu açıklamadan bu yana 50 yıl geçmesine rağmen hakikatin kendisinden başka bir şey gerçekleşmedi. Batı dünyası da dahil 1980 lerden bu yana dünya genelinde dindarlıkta artış olduğu gözlenmektedir.Tanrı’nın ölümü algısı Tanrı’ya ve maneviyata olan ilgiyi artırdı. Aslında Ateizmin Tanrısız dünya kehaneti gerçekleşmedi. Tanrı’ya ve dine olan inanç bir kez daha böyle şeylerin hurafe ve mitolojik olduğuna inananları şaşırtan ve kızdıran bir şekilde ayakta kalmayı başardı. Bu kızgınlık ve öfke halinden ‘yeni ateistler’ veya militan ateistler olarak bilinen bir din karşıtı akım ortaya çıktı.


‘Dinin güçle bastırılması yeni Ateizmin en baş ağrıtıcı yönlerinden biridir.’

2006 da yayınlandığında popüler bilim yazarı Richard Dawkins’ in Tanrı Yanılgısı adlı kitabı Amerika’da ve Britanya’da en çok satanlar listesinde en üst sırada yer aldı. Christopher Hitchens’in Tanrı Büyük Değil adlı kitabı da 2007 de yayınladığından bu yana benzer bir başarı sağladı ve Sam Harris, AC Grayling ve Daniel C. Dennett’in Ateizmi oven kitapları da oldukça talep gördü.


Bu tür Ateizmi farklı kılan entellektüel içeriği değildir, Yeni Ateistler Ateizm’in öncüleri olan Hume ve Kant’dan daha farklı veya somut bir şeyler söylemektedirler. Bu Yeni Ateizmi farklı kılan dine karşı agresif ve saldırgan olan tonudur. Dinin kendiliğinden zayıflayıp ölmeyeceğini farkeden Yeni Ateistler farklı bir yöntem seçtiler; zorla ortadan kaldırmak. Dinin güçle bastırılması Yeni Ateizmşn en baş ağrıtıcı yölerinden birisidir. Yok etme söylemi dini ortadan kaldırmaya bizleri ikna için dini habis ve önemsiz bir eylem olarak yansıtmaktadır.

‘Tanrı Yanılgısı’ na girişte Dawkins amcının dine inananları kendilerini ‘çocuksu telkinlerden’ kurtararak Ateizme döndürmek ve dini bir kimlikle çocuk yetiştirmenin ‘çocuk istismarına’ na denk olduğunu söylüyor.

AC Grayling dini ‘insan ilişkilerini zehirleyen en kötü zehirlerden birisi’ olarak tanımlıyor, Ateist dindaşı Christopher Hitchens ise inananları Albert Camus’nun Verem adlı kitabındaki verem taşıyan sıçanlara benzetiyor. Eğer sihirli bir değneğim olsa vey a tecavüzü ya dini ortadan kaldırabilecel olsam ‘dini yok etmeye terddüt etmezdim’ diyor Harris.

Dennet şöyle söylüyor: ‘ Sanırım bu evrende bizim için bütün türler arasında dincilik fanatiklerinden daha fazla zararlı olanı yok: Protestanlık, Katolikliki, Yahudilik, İslam, Hinduizm ve Budizm ve sayısız diğer daha küçük bulaşıcılar’.

20. yy politik ideolojilerine aşina olanlar bu türden bir söylemi hatırlayacaklardır. Tina Beattie’nin dediği gibi, düşmanını etiketlemek için kullanılan kötü niyetli dil yeni değildir, Naziler Yahudileri öldürdüler ve onları haşarat olarak tanımladılar. Rwandan soykırımından once Hutus Tutsi’li komşularına ‘hamaböcekleri’ diye atıfta bulundu.

Yeni Ateistlerin modern insanın problemlerinden ağız birliği etmişcesine dini suçlu tuttuğu görülmektedir. Dinin ahlaki değerlerimizi ve algılarımızı çürüttüğü iddialarının yanı sıra dünyada geçmişte ve şu andaki şiddetin sebebinin din olduğunu iddia etmektedirler.

Son zamanlarda olduğu gibi tarihte de ‘dindar’ kişilerin belli oranda şiddete sebep oldukları inkar edilemez. Ancak, inananların olumsuz davranışları üzerine yapılan vurgu ve azınlık bir grup aşrıcılara yapılan göndermeyle dinin topyekün suçlu tutulması bizi oldukça indşrgeyşcş bir tutuma bağlamakta ve bu türden şiddetin nedenlerini anlamak için yeteri kadar çeşitli tartışmaya mahal vermemektedir.

Dawkins’in tavrı...kendisini tıpkı Ateizmin Nick Griffin’i (İngiltere’deki aşırı sağcı, faşist partinin lideri) yapmaktadır.

Bu türden kırıcı ifadelerle ve desteksiz genellemelerle kötüleştirme metodu BNP (Britanya Milliyetçi Partisi) ile yapılan şu andaki tartışmalarda görülebilmektedir. Kuran’daki adaleti savunmakla ilgili öğretilerin bolluğundan bir haber Nick Griffin İslam ‘habis ve şeytani bir dindir’ diyor.

Yeni Ateizm ümütsizse öç almaya çalışan yaralı bir hayvan gibidir ve bu mücadelede her türlü yola başvuracaktır. Daha da şaşırtıcı olanı ise Yeni Ateistlerin davranışlarıyla müfrit Müslümanların, ve köktendinci Hristiyanlarınkiler arasında benzerlikler görebiliriz.

Sam Harris ne kadar aşırı olursa olsun bu sözde din tehditine karşı şiddet kullanımını haklı gören bir iradeyle öfkesini açıkça belirtmektedir. Ona göre tehdit sadece radikal İslamcılık değil, genel olarak bütün müslümanlardır.

Harris’e göre ‘pek çok Müslüman gözlerine kadar 14. yy’ın kanlı barbarlığında dikilmektedir....şu anki olayların herhangibir dürüst tanığı medeni ülkelerin zorladığı demokrasi ve her türlü aksaklıkla Müslümanların ve daha doğrusu Müslüman hükümetlerin gerçekleştirdiği savaş yanlısı şiddet arasında hiç bir denklik olmadığını farkedecektir. İslam’ın bu olumsuz tasviri Harris’in düşünceler savaşı uğruna kan dökmemiz gerektiği ve işkencenin sadece serbest değil aynı zamanda ‘gerekli’ olması gerektiği çıkarımına yol açmaktadır.

‘Vicdanlarımızın önemsiz bir kaç zarardan dolayı bizi felç etmesine müsade edemeyiz çünkü düşmanlarımızın bu türden bir vicdanı yok. ilk önce çocukları öldürün diye bir savaş yaklaşımı var ve biz onların şiddeti ile kendimizinki arasındaki farkı kendi zararımıza görmezden geliyoruz. Dünyadaki silah gelişmeleri düşünüldüğünde kılıçlarla savaş yağamayız. Gelecekteki pek çok yılda çeşitli savaş zaiyatlarının olması kaçınılmazdır.

Bu yeni akımı gerçkte olduğu gibi anlamalı ve yaratıcı aklın korunuculuğuna soyunan kurnaz söylemine kanmamalıyız. Modern batı toplumları hoşgörüyü teşvik etmektedir ve doğru ya da yanlış herhangibir inancın ve savunucularının ilahkını sınırlamıştır. Her türlü dini fanatiklikten korkmamız gerekirken aynı şekilde seküler fanatiklikten de korkmalıyız ki bu fanatik sekülerlik entellektüel sınıfları yakalamış durumdadır ve neden olacağı tahribattan dolayı eşit şekilde göz ardı edilmemelidir.

Questions on Muslim apologetics : Q 3

Abdullah G said ...

Can any logical/rational argument for the existence of God be true in light of what we know from Quantum Mechanics. We know that QM show a world that runs counter to our intuition, so how can any argument based upon ration hold?

Adam deen said...

It surpirses me that one would want to even try to deny such an established statement, why dont things just pop into existence right now in our day to day lives ?

The Kalam cosmological argument thus follows
1. Anything that begins to exist has a cause
2. The universe began to exist
3. Therefore, the universe has a cause.

Quantum Theory is used to counter premise number one. In one of the ten interpretations of Quantum theory ( it is not known which of the interpretations are correct as they are all empirically equivalent)[i] virtual particles can arise spontaneously out of the quantum vacuum. This would be contrary to the idea that anything that begins to exist has a cause. However, what you must note is that the vacuum is not nothing, but rather it is a sea of fluctuating energy that serves as the indeterministic cause of such partials [ii]. A sufficient defeater of premise one would be to provide an empirical example where something begins to exist from literally ‘nothing’, i.e. there not being anything there at all. The nothing here would be analogous to providing a counter example to suggest that the universe can spontaneously begin to exist without a cause. Hence the quantum theory does not constitute a substantive counter to the theory that things do not pop into being out of nothing.
[i] Quantum Reality, Nick Herbert
[ii] [ii] Does Physical Cosmology Transcend the Limits of Naturalistic Reasoning ?, Bernulf Kanitscheider

Jesus 'would feel Anglican pain'

Dr Williams said the Church was "anxious and tormented"
The Archbishop of Canterbury has said Jesus would feel the pain on both sides of the divide in the Church of England over women bishops and gay priests.
Rowan Williams made his comments during a sermon at a communion service at York Minster ahead of a crucial vote by the Church's ruling body.
On Monday, the General Synod will decide how far the Church should accommodate opponents of women bishops.
More than 1,000 clergy have threatened to leave the Church over the issue.
They say they will go unless adequate safeguards are put in place to ensure they can receive pastoral oversight from a male bishop.
The controversy comes shortly after the creation of a worldwide movement of Anglicans who oppose the liberalisation of Church teaching on issues such as homosexuality.
Dr Williams said: "In the middle of our discussions at Synod, where would Jesus be?
"Jesus is going to be with those who feel the waterlessness of their position, with those traditionalists feeling the Church is slipping away from them, the landmarks have shifted....
"He will be with those in very different parts of the landscape who feel that things are closing in, that their position is under threat and their liberties are being taken away by those anxious and eager to enforce new ideologies in the name of Christ.
"He will be with those who feel that their liberty of questioning is under threat, he will be with gay clergy who wonder what their future is in a Church so anxious and tormented about this issue."
'Vatican meeting'
Any decision on woman bishops will have to be approved by parliament.

Christina Rees is a campaigner for women bishopsConservative MP, Robert Key, who sits on the Synod, said MPs could vote against any measure they thought was unfair.
"MPs don't see this as a theological squabble in the Church of England. They see it as something much broader," he said.
The Church of England has refused to confirm newspaper reports that senior bishops have had talks with Vatican officials over divisions in the Anglican Communion ahead of the Lambeth Conference later this month.
The Sunday Telegraph reported that Church of England bishops met senior advisers of Pope Benedict XVI to discuss the issue of gay priests and women bishops.
A number of bishops within the worldwide Communion have declined invitations to Lambeth - which takes place every 10 years - in protest at the presence of pro-gay clergy.
Meanwhile, a proposal to assist the opening up of hundreds of parish churches to tourists has been approved by the General Synod during its gathering at York University.
Members backed calls for the creation of a tourism group in each of the 44 dioceses to boost interest in church buildings.
The meeting was also due to debate whether fees charged for weddings and funerals should be raised.

http://news.bbc.co.uk/1/hi/uk/7491829.stm